WAT IS EEN LEARNING CITY?
Een learning city is een gemeente waarin diverse partijen samen het belang van educatie in brede zin en dus voor alle leeftijden onderschrijven door dit onderdeel te maken van het gemeentelijk beleid in de vorm van een concreet programma. Minimaal is de bereidheid vanuit een gemeente nodig om samen met educatieve en culturele instellingen daar verder inhoud aan te geven. En dat heeft voordelen.
De ene learning city is de andere niet. Er zijn kleine en grote learning cities, die allemaal ook nog eens een andere focus kiezenomdat ze met andere problematieken geconfronteerd worden. En toch zijn er ook heel vaak allerlei overeenkomsten te ontdekken. Het is dus belangrijk om per learning city tot concrete doelen te komen, daar de geëigende activiteiten bij te organiseren en zo langzamerhand een eigen learning city te ontwikkelen.
Hoe meer stakeholders en partners, hoe meer gedachten en opvattingen er over onderwijs, educatie en ontwikkeling zullen zijn – hoe kom je van daaruit tot een gezamenlijke visie voor de learning city?
Sommige learning cities moeten het hebben van een stevige bijdrage van een universiteit, maar waar geen universiteit voor handen is, is een stabiele inbreng van ander educatieve instellingen van belang. Maar die kunnen het ook niet alleen.
Een zo breed mogelijk netwerk van verschillende lokale stakeholders is de basis voor succes en levert draagvlak voor de te organiseren activiteiten. Bibliotheken, musea, culturele verenigingen, maar ook het bedrijfsleven, gezondheidsinstellingen en sportorganisaties.
De lokale overheid is bij uitstek de partij die verschillende partijen kan uitnodigen en bijeenbrengen. Zij kan die rol zelf vervullen of daartoe een extern projectorganisatie installeren, die onafhankelijk ten opzichte van de verschillende partijen staat. Of zij kan een van de partners vragen die rol op zich te nemen.
Een andere belangrijke voorwaarde voor een learning city is actief burgerschap. Het succes van een programma van een learning city valt of staat met de inbreng van de burgers. Niet alleen als deelnemers, maar vooral ook als medeontwerpers en ontwikkelaars. Zij kunnen zelf heel goed aangeven waar behoefte aan is en ze kunnen meedenken over de welke middelen ze geschikt achten om daarin te voorzien. The voice of the learner is een onmisbare stakeholder en daarom is het belangrijk erover na te denken hoe deze het beste georganiseerd en gehoord kan worden.
Om toegelaten te worden tot dit UNESCO netwerk moet een gemeente zich kandideren door een uitgebreide vragenlijst in te vullen waarin aangegeven wordt hoe ze denken het concept van een learning city in de praktijk vorm te gaan geven. Dit formulier moet ondertekend worden door de burgemeester van de staf en door de nationale UNESCO commissie. Op basis van die voordracht wordt beoordeeld of een stad het predicaat UNESCO learning city mag voeren.
